St. Luciaklooster

Bouwkundige beschrijving

Het klooster heeft een H-vormige plattegrond en is gebouwd in een neogotische stijl. De H-vorm omsluit twee, aan drie zijden gesloten binnenplaatsen, waarvan de zuidelijke met hoofdentree is georiënteerd op de kloostertuin en de noordelijke begrensd en geblokkeerd wordt door de St. Jozefkerk. De rationele, heldere totaalopzet van het gebouw is gebaseerd op religieus-functionele eisen van het kloosterleven. De veelheid aan architectonische, op ambachtelijke, verfijnde wijze verwerkte details leiden vervolgens tot een verzachting van dit rationele concept en sorteren een schilderachtig, pittoresk silhouet en gevelbeeld. In het midden van de oostvleugel bevond zich op de tweede verdieping de kapel van het klooster. De apsis van de kapel is driehoekig van vorm en loopt door tot op de begane grond.

De stijlkenmerken van het exterieur weerspiegelen zich, weliswaar in mindere mate, in de eveneens door N. Nelis ontworpen gevels van kerk en pastorie. Dit aspect versterkt de architectonische eenheid van het totale complex.

Het kloostergebouw bestaat uit een kelderverdieping, twee bouwlagen en een forse kapverdieping onder een samengesteld zadeldak met grijze leien. Op de kap staat een slanke, octogonale dakruiter met hoge spits.

De ramen van de kapel zijn bezet met gebrandschilderd glas-in-lood (1947).

Kloostertuin en oprijlaan

De kloostertuin wordt gekenmerkt door een landschappelijke tuinaanleg met slingerpaden, een (voormalige) moestuin, een ‘lindenlaantje’, een kleine vijver en kanaaltje met ‘sluis’. De tuin bezit drie beelden uit de bouwtijd, waaronder twee Mariabeelden (bij de Lourdesgrot en bij de vijver). Ten zuiden van de Lourdesgrot, van de kloostertuin gescheiden door dubbele hekwerken, ligt een voormalige nonnenbegraafplaats.

Aan het begin van de oprijlaan naar het hoofdgebouw staat een smeedijzeren hek. De gietijzeren pijlers ervan worden bekroond door een pijnappel. Langs de oprijlaan staat het kleine, éénlaagse, in neogotische stijl ontworpen portiersgebouwtje.

Gemeentelijk monument

Het complex St. Luciaklooster is architectonisch waardevol door de samenhang tussen de gebouwen, objecten en (semi)openbare ruimte, alsmede door de samenhang in bouwstijl van klooster, kerk en pastorie. Binnen het complex vormen klooster, kloostertuin, waterpartijen, Lourdesgrot, begraafplaats, landschappelijke tuininrichting, heiligenbeelden, portiershuisje en hekwerk een eigen eenheid. Datzelfde geldt voor Jozefkerk, pastorie, pastorietuin, parochiekerkhof, hekwerk en nabijgelegen (later gebouwde) St. Franciscusschool.

De kloostertuin vormt een groene, intieme oase binnen een min of meer verstedelijkte omgeving. De tuin is landschappelijk van belang vanwege de zichtbare afwisseling van open plekken en dichte begroeiing en de relatie tot het hoofdgebouw. De combinatie met de zichtbare herinneringen aan het kloosterverleden, zoals de moestuin, de nonnenbegraafplaats, de Lourdesgrot en de heiligenbeelden, versterken de landschappelijke en de cultuurhistorische waarden.

Dit alles tezamen vormt een uniek en gaaf ensemble, dat bovendien grote cultuurhistorische waarde heeft als herinnering aan het katholieke onderwijs in Bennebroek (lagere school) en in Nederland (pensionaat).

Tot slot vormt de Kerklaan, van belang als zichtas op het kerkcomplex, een belangrijk historisch stedenbouwkundig element.

Zie ook de gemeentelijke monumenten: Kerklaan 6, Kerklaan 9 en Kerklaan 11.